Griekenland

(Column voor Natuurlijkreizen.nl)

Gaan we ze helpen of laten we ze lekker aan hun lot over, de Grieken?
Moeten we massaal boeken voor een weekje Rhodos of Peloponnesos? Of vinden we dat de afgelopen weken al genoeg miljarden naar de Egeïsche Zee zijn gestroomd?
Ooit waren de Grieken het middelpunt van de westerse beschaving. Nu hebben ze er onbeschaafd een potje van gemaakt. Met een gemiddelde werkweek van amper 20 uur en een pensioengerechtigde leeftijd van 45 jaar kun je moeilijk spreken van een nijver volkje.
Wat wil je ook, met voorouders als Plato en Socrates. Lekker op de rug met een grassprietje in de mond filosoferen over de grote levensvragen. Zie daar maar eens een behoorlijke boterham mee te smeren, laat staan een gezin te onderhouden, om nog maar te zwijgen van de staatskas te spekken.
Gelukkig hebben de Grieken de mazzel dat ze in een toeristisch eldorado wonen. De geschiedenis heeft hen bedacht met een prachtige culturele erfenis die jaarlijks miljoenen toeristen trekt. Ook de zon-zee-zandaanbidders hebben een mer à boire aan mogelijkheden.
Daardoor kunnen de gastheren en -vrouwen makkelijk met een halve werkweek toe om daarna weer vrolijk aan de oezofles te lurken.
Ik ben maar één keer in Griekenland geweest en dat ook nog eens louter voor de 3 Z’s. Voor een oud-gymnasiast is dat bijkans een doodzonde, ingewijd zijn in de klassieke oudheid maar niet omkijken naar de relikwieën ervan.
Wij vertoefden op het eiland Samos. Ook toen al viel mij de enorme lethargie van de autochtonen op. Het voordeel is dat je er zelf ook enorm rustig van wordt. Griekenland ontstressland: met de financiële reddingsactie redden we ook onszelf.