(Column voor Natuurlijkreizen.nl)
De jacht op de vakantie-euro is weer geopend, schrijft NRC Handelsblad. In mei kregen alle werknemers een extra maandsalaris erbij. Het grote leger der ZZP’ers, onder wie ik mijzelf ook mag scharen, kon daar uiteraard naar fluiten. Zij vormen dan ook de kurk van economie, de dobber die al maandenlang onder water bungelt omdat de haak vastzit aan die verdomde zware crisis.
Over welk bedrag praten we? Volgens de krant gaat het om 6 miljoen werknemers die gemiddeld 2100 euro netto in het handje krijgen. Daarvan wordt 45% besteed aan vakanties. Het gaat dus om – hou je vast – ruim 5,6 miljard euro. Goh, wat kun je daar niet allemaal voor nuttigs mee doen? De hele huizenmarkt in één klap gezond maken, alle niet-functionerende bestuurders en topambtenaren de laan uitsturen en 10 jaar lang de bejaarden in Nederlandse tehuizen van behoorlijke zorg voorzien.
Maar nee, the holidayshow must go on. De reisorganisaties zijn druk, druk, druk in de weer om de vakantie-euro’s binnen te slepen. Baobab gaat via een speciale actie mensen lokken met een ‘gratis excursie’. Toe maar, doe eens royaal. Ik had eerder gedacht aan een week gratis eten en drinken in Franse sterrestaurants of in een Lamborghini door de Apenijnen tuffen.
De reisjongens krijgen overigens serieuze concurrentie van de incassobedrijven. Want die proberen juist de roodstaanders via een ansichtkaart over te halen om met het vakantiegeld hun schulden af te betalen. Zo’n oproep is zo gek nog niet. Vroeger ging je ook niet met vakantie als je geen geld had.
Ik heb er net een midweekje Limburg opzitten, duik over drie maanden even onder in een Overijsselse blokhut en probeer daarnaast van mijn leven één grote vakantie te maken. Voor mij voorlopig geen drie weken China, een maand met de camper door de VS of een safari tussen de Big Five. Ik heb al mijn tijd nodig om die verdomde haak los te maken, zodat mijn dobber straks weer op de waterspiegel drijft. Weet iemand een goedkope duikcursus?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten