(Column voor Natuurlijkreizen.nl)
Het begrip ‘actieve vakantie’ heeft de laatste jaren een
enorme inflatie beleefd. Vroeger, toen alles beter was, mocht je jezelf pas
actief noemen als je met een rugzak van ten minste 18 kilo geheel
zelfvoorzienend wekenlang door het hooggebergte van de Pyreneeën had getrokken.
Of als je op Groenland had gekampeerd in een veel te dunne aanbiedingsslaapzaak
van de supermarkt om het Noorderlicht met eigen ogen te aanschouwen.
Tegenwoordig ben je al een actieve vakantieganger als je een scooter huurt op
Kreta of een jeepsafari in Serengeti onderneemt.
Mijn vrouw en ik kregen het ook een keer actief op onze
heupen. Twee weken bepakt en bezakt met de fiets door de Franse heuvels
trekken, dat leek ons – jong, onvervaard en nog zonder kinderen – wel wat.
Bij France Individuelle boekten we een reis met de
fietsslaapbus. In één nacht zouden we vanuit Amsterdam in de Bourgogne
aankomen, zodat we de volgende ochtend al rond elven ons eerste Franse terrasje
konden pakken voor een grand café.
Nadat op drie instapplaatsen de bus was volgestroomd, gingen
we de Belgische grens over. Langzaam gleden we de nacht in, die echter al snel
zou uitgroeien tot een nachtmerrie. In plaats van rustig over de Franse
tolwegen te zoeven, had de chauffeur gekozen voor de provinciale wegen.
Iedereen die weleens door Frankrijk heeft gereden weet wat dat betekent.
Rotondes, dorpjes, stadjes, stoplichten, haarspeldbochten: heb je hem net in
z’n vijf, kun je meteen weer terugschakelen naar de twee.
Door al dat geschud en geschok viel de een na de ander uit
z’n couchette en was de hele bus ver na middernacht nog klaarwakker. Om twee
uur in de nacht leek het einde van de reis nabij. Door een verkeerde afslag was
de chauffeur in het pikkedonker een artisjokkenveld binnengereden. Keren was niet
meer mogelijk. Iedereen moest de bus uit, de aanhangwagen met fietsen
afgekoppeld zodat twee opgetrommelde boeren
met hun trekkers de bus weer naar het asfalt konden loodsen.
Zoveel activiteit voordat de reis begonnen was, dat hadden
we nog nooit beleefd. Totaal uitgeput kwamen wij op de plaats van bestemming
aan. Inmiddels was spontaan in de bus een protestcomité opgericht dat bij
aankomst direct contact opnam met de touroperator. De hele crew werd
onmiddellijk ontslagen. Wat bleek? De heren hadden het voornemen om het budget
dat gereserveerd was voor de tolweg, in hun eigen zak te steken.
France Individuelle vond het niet nodig om naderhand de
reizigers te compenseren. Daar ook nog voor in actie komen, daar hadden we de
puf niet meer voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten