Oud-toezichthouders moeten financieel bloeden voor goed werk

Terwijl bij Vestia en tal van andere woningcorporaties het interne toezicht ernstig tekort schoot, verrichtten toezichthouders bij een kleine Noord-Hollandse woningbouwvereniging (ca. 1000 woningen) wèl goed werk. Dat is hun duur komen te staan. Onlangs heeft de rechter, in een uiterst curieus vonnis, bepaald dat de oud-toezichthouders zelf moeten opdraaien voor de kosten en uren die zij tijdens de uitoefening van hun functie hebben gemaakt.

In totaal gaat het om bijna 100.000 euro, ofte wel 20.000 euro per persoon. Een groot deel daarvan betreft advocaatkosten die de oud-raad van toezicht moest maken omdat zij door het bestuur van de woningbouwvereniging voor de rechter was gedaagd!
De buitenwereld zal denken: mooi, eindelijk worden knoeiende en graaiende toezichthouders hard aangepakt. In deze zaak is echter het omgekeerde het geval. Deze raad van toezicht heeft juist wèl goed werk verricht. Dat vinden ook de minister, het Centraal Fonds Volkshuisvesting, de huisaccountant en andere betrokkenen.

Inmiddels is het al twee jaar geleden dat de oud-RvT de handdoek in de ring gooide omdat zij van het bestuur geen ruimte kreeg om toezicht te houden. In de tussentijd hebben de problemen zich bij deze woningbouwvereniging opgestapeld:

• wettelijk toezicht dat, met medeweten van het ministerie, al jaren ontbreekt;
• kritische rapporten over het bestuur die onder de pet worden gehouden;
• een bestuur dat al een half jaar zonder penningmeester opereert;
• miljoenen die over de balk worden gegooid, een interimkracht die een miljoen euro te veel opstreek;
• ledenvergaderingen die stelselmatig worden gemanipuleerd;
• leden die zonder pardon uit de vereniging worden gezet;
• groot achterstallig onderhoud, bij de woningen en in de organisatie zelf;
• de lokale pers die er niet meer over durft te schrijven, uit angst voor rechtszaken.

Hoe lang wordt deze woningbouwvereniging nog gegijzeld door haar eigen bestuur?
De oud-toezichthouders staan er in dit Kafkaesk drama in ieder geval alleen voor. Deurwaarders staan op de stoep, leningen moeten worden afgesloten. De hele sector staat erbij, kijkt ernaar of liever, kijkt een andere kant op. En de minister: die vindt dat haar niets te verwijten valt...


Lees meer over dit onthutsende verhaal op deze site en op Argusoog.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten