Het Centraal Fonds Volkshuisvesting, door de minister
aangesteld om corporaties te controleren, werd ervan verdacht onder één hoedje
te spelen met de toenmalige raad van toezicht. Het is maar wat je onder dat
hoedje verstaat. Waarom zouden de toezichthouders, amper een half jaar in
functie, niet bij het CFV te rade mogen gaan om de onmogelijkheid van toezicht
houden bij deze woningbouwvereniging te bespreken?
De voorzitter van de vereniging pikte dat niet. Hij stuurde
een mailtje aan de districtsadviseur van
het CFV met de niet mis te verstane woorden:
‘In een vorige mail heb ik u al gevraagd wat uw rol
was in het handelen van de RvT. Het is mij nu duidelijk dat u daar een heel
belangrijke rol bij gespeeld heeft en dat de RvT zich daardoor heel sterk vond
staan in haar, in strijd met het verenigingsrecht en de statuten van Beter
Wonen, handelen. U heeft hiermee de belangen van de vereniging Beter Wonen zeer
geschaad en ben ik van mening dat u zich in uw ambt als ambtenaar van het CFV
onbehoorlijk hebt gedragen. A.s vrijdag is de dag des oordeels en zal blijken
of de ALV achter de RvT gaat staan of achter het bestuur. U begrijpt dat een
van de twee niet kan blijven. Als de keuze van de ALV bij het bestuur is, dan
zullen wij zeker op uw handelen terugkomen en in overleg met onze juriste
bekijken welke juridische maatregelen wij tegen u kunnen nemen.’
Pure
bedreiging van een ambtenaar in fuctie. Deze mail is overigens ook om een
andere reden opvallend. De ‘dag des oordeels’ was namelijk de ledenvergadering
die de raad van toezicht had tegengehouden, omdat hij op niet-correcte wijze
was uitgeroepen (zie dl. 11). De voorzitter liet hier blijken wat zijn ware
bedoeling met deze vergadering was: zo snel mogelijk van de raad van toezicht
afkomen. Was hij maar zo ruiterlijk naar de rechter geweest...
Ook het
ministerie werd slachtoffer van de leugencarroussel. Dat zou stiekem van de
vereniging een stichting willen maken, riep het bestuur. In alle gesprekken die
de oud-toezichthouders met het ministerie hadden gevoerd, was dat echter nooit
aan de orde geweest.
De toon was
evenwel gezet. Het ministerie kon pas achteraf de nonsens ontzenuwen en dat
bericht bleef buiten bereik van de rechter. De moraal van dit verhaal: de
brutaalsten hebben niet alleen de halve wereld maar ook de hele
woningbouwvereniging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten