Een
achtenswaardig vak, dat is wat veel mensen in gedachten hebben bij het ambt van
accountant. Accountants zijn echter ook maar mensen. Jammer genoeg kregen de
oud-toezichthouders bij de kleine woningbouwvereniging in Noord-Holland, die nu
financieel moeten bloeden, dat pas in de gaten toen het te laat was.
Precies in
de periode dat zij geconfronteerd werden met een bestuur dat niet van serieuze
controle was gediend, publiceerde huisaccountant Deloitte een handboek voor
woningcorporaties om tot een ‘in
control statement’ te komen, oftewel een verklaring dat de corporatie toetsbaar
en controleerbaar is.
De
voorzitter van de branchegroep Wonen en Ruimte bij Deloitte was de drijvende
kracht achter dit epistel. Volgens
hem waren er tal van redenen waarom een corporatie tot zo’n verklaring van goed
gedrag zou moeten besluiten. In een interview noemde hij onder meer
‘onrechtmatigheden, veranderende wet- en regelgeving en het willen voldoen aan
de principes van goed bestuur. Niemand wil toch verrast worden door plotseling
optredende risico’s en incidenten?’
Helemaal
mee eens, meneer de voorzitter, dat wilden de toenmalige toezichthouders ook
niet. De omgekeerde vraag die zij zich stelden, was dan ook alleszins
gerechtvaardigd: stel je bent een accountant van Deloitte en je treft
onregelmatigheden aan, vangt signalen op van slecht bestuur of er dienen zich
plotseling risico’s en incidenten aan? Wat doe je dan? De oud-toezichthouders
gingen ervan uit dat de normen die door Deloitte aan corporaties werden
gesteld, ook voor henzelf zouden gelden.
Het
tegendeel was het geval. Deloitte zag bij deze kleine woningbouwvereniging
jarenlang geldsmijterij, een dubieuze grondstransactie en ondoorzichtige
aanbestedingen door de vingers. En op het moment suprême gaf het bovendien niet de
controleopdracht terug zoals wel was aangekondigd. Vanuit de hoogste interne
burelen werden de betrokken accountants namelijk teruggefloten. ‘Zaken gaan
voor, heren.’
In die
periode was één man eindverantwoordelijk bij het Deloitte. Inderdaad, de
voorzitter van de branchegroep Wonen en Ruimte. De man van de mooie handboeken
die naar alle waarschijnlijkheid indertijd op de fluit blies, is nu zelf
teruggefloten omdat hij bij corporatie Vestia geblunderd heeft. Grote vraag is:
wie fluit het bestuur van deze woningbouwvereniging terug dat, onder het
controlerend oog van Deloitte, de regels van good governance aan zijn laars bleef lappen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten