Lemen hutje

(Column voor Natuurlijkreizen.nl, april 2010)

Hoe duurzaam is het begrip ‘duurzaam’? Een tijdje geleden schreef ik op deze website al hoe overal lukraak het duurzaamheidsetiket op wordt geplakt, zonder dat je precies weet wat ermee wordt bedoeld. Wat betekent ‘duurzaam’ eigenlijk? Wikipedia zegt: ‘Duurzame ontwikkeling is de ontwikkeling die aansluit op de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen, aldus de definitie van de VN-commissie Brundtland uit 1987(...) Duurzaamheid gaat over de schaarste van de hulpbronnen waarmee welvaart wordt voortgebracht, zowel nu als in de toekomst. De oppervlakte van de aarde is eindig; grondstoffen kunnen op raken; en de opnamecapaciteit van de atmosfeer en onze natuurlijke omgeving kent haar grenzen.’
Tsja, met deze uitleg kom je overal en nergens. Ik houd graag de dingen simpel: iets is duurzaam als het lange(re) tijd meegaat. Een duurzaam gebouwd huis valt niet na 50 jaar om maar pas na 500 jaar. Bij een duurzame vrede sla je elkaar niet de volgende dag de hersens in maar denk je daar bij wijze van spreken een jaartje of wat over na.
De reiswereld is ook hard aan het verduurzamen, maak ik op uit de stapel folders waarmee ik de Vakantiebeurs verliet. Zo zet Travel Foundation – een stichting waarachter een aantal grote reisjongens schuilgaat - zich in voor ‘het behoud van vakantiebestemmingen’, aldus de website. Zonder vakantiebestemmingen geen boekingen, dus dat lijkt me een logisch commercieel streven. Even verderop schrijft TF: ‘De kracht van onze stichting ligt in het werken met duurzaamheid op de vakantiebestemming. Daar werken we aan het verduurzamen van de basis van de toeristische sector. Hierdoor leveren we een bijdrage aan duurzame ontwikkeling in het algemeen, en duurzaam toerisme in het bijzonder (...) We zijn ervan overtuigd dat toerisme een positieve bijdrage kan leveren aan de lokale bevolking, natuur, cultuur en economie op de vakantiebestemmingen.’
Kijk, dat bedoel ik nou. Dit is de tweede keer dat ik over ‘duurzaam’ schrijf en weer word ik knettergek van het betekenisloze gewauwel. Zeg gewoon dat je je klanten niet in een viersterrenhotel laat slapen maar in een lemen hutje in de rimboe. Kost wel het dubbele maar dan heb je toch wat duurzaams meegemaakt! Hoe langer ik erover nadenk en schrijf, hoe duurzamer de behoefte om nooit meer over ‘duurzaam’ te schrijven. Ik hou ermee op. Kijken hoe lang dat duurt.