(Column voor Natuurlijkreizen.nl, december 2009)
Gaan we nog reizen in deze tijden van crisis? Als we de cijfers van de grote touroperators moeten geloven, houden de Nederlanders stevig de hand op de vakantieknip. Tientallen procenten omzetdaling in 2009, lees je links en rechts. Blijkbaar is vakantie, als het er echt op aan komt, nog steeds een luxe-artikel. Keren we terug naar de sobere jaren vijftig, toen we alle tijd, energie en geld nodig hadden voor de wederopbouw? En alleen nuttige zaken binnen handbereik kwamen? Zo’n stap terugwaarts zou best weleens louterend kunnen zijn. Gewoon een dagje naar de Scheveningse Pier en daarna poffertjes eten in een oud-Hollandse kraam. Als kind kon je daar vroeger een hele zomer naar uitzien en op teren. Ook een grote-mensenhand was in die tijd gauw gevuld.
Ik vrees alleen dat het er niet meer van komt. We zijn inmiddels zo verslaafd geraakt aan luxe vakanties en verre reizen dat we er alles aan doen om een periodieke reisonthouding zo kort mogelijk te laten duren. De mensen die drie keer per jaar met wintersport gaan, hoor ik niet inbinden. En onlangs op een verjaardag waren twee bevriende stellen druk in de weer met het tonen van de vakantiefoto’s uit Thailand (waar ze elkaar ook nog onverwachts tegenkwamen... kleine wereld!). Zolang de cultuur rond ’s lands meest verspreide bonus - het vakantiegeld - niet wordt doorbroken, hoeven de reisorganisaties niet echt te vrezen voor hun omzet. In tegenstelling tot het H-woord van de hypotheekrenteaftrek zal het V-woord nooit onderwerp van discussie worden, schat ik. Het heeft ook wat, taboes, mijmer ik terwijl ik nog een piña colada bestel op het zonovergoten Costaricaanse strand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten