(10) Oud-toezichthouders moeten bloeden... en het bestuur geeft niet thuis!


Wat doe je als toezichthouder als de voorzitter van het bestuur geen informatie meer verstrekt, vertrouwelijke mails laat lekken, op allerlei manieren tegenwerkt en laat merken dat hij geen boodschap heeft aan de raad van toezicht? Je nodigt hem uit voor een gesprek, en nog eens, en nog eens.
Als hij daar geen gehoor aan geeft is er maar één oplossing, zeggen de karige statuten van de kleine woningbouwvereniging in Noord-Holland waar de oud-toezichthouders nu financieel moeten bloeden.
Aldus ging de raad van toezicht over tot schorsing van de voorzitter. De externe toezichthouder, het CFV, was het volmondig met de  raad van toezicht eens. Of de RvT daar nu zo blij mee moest zijn, is een ander verhaal dat nog verteld zal worden. Wel deed de RvT eindelijk wat haar voorgangers ooit van plan waren maar niet aandurfden. Ingrijpen en de voorzitter, die door verschillende betrokkenen als ‘zonnekoning’ werd betiteld, op non-actief stellen.
In overleg met de overige bestuursleden werd afgesproken de nieuwe situatie na de jaarwisseling te bespreken. Als van een vredig kerstfeest nog sprake was, kwam daar snel een einde aan. Het voltallige bestuur, de twee niet-geschorste leden incluis, daagde de raad van toezicht voor de rechter.
Een onaangename surprise die niet alleen in strijd was met de kerstgedachte maar ook met de gemaakte afspraak. Er zou toch eerst overleg plaatsvinden tussen bestuur en raad van toezicht? En waarom deze kwestie niet eerst voorleggen aan de leden? Kennelijk wilde men het oordeel van de leden niet afwachten. Een vereniging ‘bij gelegenheid’ dus, waar alleen het positieve nieuws ruimhartig werd gedeeld. En waar de verenigingskas voldoende ruimte bood om juridische procedures op te starten.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten